എന്റെ ഗുരുനാഥൻ ലോകമേ തറവാടു തനിക്കീ ചെടികളും പുല്കളും പുഴുക്കളും കൂടിത്തന് കുടുംബക്കാര് ത്യാഗമെന്നതേ നേട്ടം, താഴ്മതാനഭ്യുന്നതി യോഗവിത്തേവം ജയിക്കുന്നിതെന് ഗുരുനാഥന് താരകാമണിമാല ചാര്ത്തിയാലതും കൊള്ളാം കാറണിച്ചെളി നീളെപ്പുരണ്ടാലതും കൊള്ളാം; ഇല്ലിഹ സംഗം ലേപമെന്നിവ, സമസ്വച്ഛ- മല്ലയോ വിഹായസ്സവ്വണ്ണമെന് ഗുരുനാഥന് ദുര്ജ്ജന്തുവിഹീനമാം ദുര്ല്ലഭതീര്ത്ഥഹ്രദം കജ്ജലോല്ഗമമില്ലാത്തോരു മംഗളദീപം പാമ്പുകള് തീണ്ടീടാത്ത മാണിക്യമഹാനിധി, പാഴ്നിഴലുണ്ടാക്കാത്ത പൂനിലാവെന്നാചാര്യന് ശസ്ത്രമെന്നിയേ ധര്മ്മസംഗരം നടത്തുന്നോന്, പുസ്തകമെന്യേ പുണ്യാദ്ധ്യാപനം പുലര്ത്തുന്നോന് ഔഷധമെന്യേ രോഗം ശമിപ്പിപ്പവന്, ഹിംസാ- ദോഷമെന്നിയേ യജ്ഞം ചെയ്വവനെന്നാചാര്യന് ശാശ്വതമഹിംസയാണമ്മഹാത്മാവിന് വ്രതം ശാന്തിയാണവിടേയ്ക്കു പരദേവത പണ്ടേ ഓതുമാറുണ്ടദ്ദേഹം, 'അഹിംസാമണിച്ചട്ട- യേതുടവാളിന് കൊടും വായ്ത്തല് മടക്കാത്തൂ?' ഭാര്യയെക്കണ്ടെത്തിയ ധര്മ്മത്തിന് സല്ലാപങ്ങ- ളാര്യസത്യത്തിന് സദസ്സിങ്കലെസ്സംഗീതങ്ങള് മുക്തിതന് മണിമയക്കാല്ത്തളക്കിലുക്കങ്ങള്, മുറ്റുമെന് ഗുരുവിന്റെ ശോഭനവചനങ്ങള് പ്രണയത്താലേ ലോകം വെല്ലു...
മലയാള സാഹിത്യ രചനകളുടെ ഒരു ശേഖരം. കവിതകളും കഥകളും പഴംചൊല്ലുകളുമെല്ലാം ഈ ബ്ലോഗിൽ നിങ്ങൾക്ക് കണ്ടെത്താം.